Weblog: De artoons van Willem Rasing, een opwarmertje voor de werkdag

De Twentse Metje kende Willem goed, uit Amsterdam, want daar woont Willem - met zijn Oosterse accent - al sinds zijn studie. Het was eigenlijk geen keuze, maar min of meer per ongeluk. Maar zijn leven is daar, hij woont geweldig vindt hij zelf en ziet te weinig reden om naar het oosten terug te keren.

Zelfs niet nadat hij anderhalf jaar geleden een herseninfarct kreeg, probeert op te krabbelen en het leven weer op te pakken. Werken doet hij wel, hoewel hij officieel niet meer mag, want hij is invalide. Maar Willem Rasing is kunstenaar. Ook dat is geen keuze, je bent het of niet en in dat woordenboek bestaat het woord pensioen niet. 

Het is wel zo dat hij nu anders werkt. Olieverf vraagt te veel van zijn lichaam. Hij is halfzijdig verlamd en kan moeilijk lang staan. Verf pakken, naar het doek draaien, op 1 been en met 1 arm.... 'het dagelijks leven kost ontzettend veel energie. Ik moet constant op mijn bewegingen letten en oppassen dat ik niet val. Ik wist ook niet dat ik me van binnen zo zou voelen. Mijn vader had dit ook. Als ik dat geweten had, dat wat de buitenwereld weet en ziet, en hoe ik me van binnen voel...' 

Willem heeft wel een prachtige serie gemaakt vorig jaar. Als hij een expositie voor de boeg heeft, vindt hij de kracht en motivatie om te schilderen. En in zijn artoons vindt je zijn kunstenaarschap. De artoons zijn grafische beelden, vaak journalistiek zonder dat Willem dat bedoelt. Het zijn krachtige, kritische uitingen over de samenleving, de politiek en de dingen die Willem opvallen. Ik volg hem al jaren op Facebook en vind zijn artoons elke keer weer raak. Willem Rasing noemt ze een opwarmertje voor de werkdag. Maar dat vind ik niet. En vele internationale cartoonisten die Willem volgen ook niet.

Kijk maar: zondag in OverUIT de Kunst op TV Oost om 11.35, 12.35, 17.20, 18.20 en 19.20 uur.