Ouders misbruikt meisje blijven strijden tegen kindermisbruik: 'Dit is onze levensmissie'

Het was in de zomer van 2009 dat Glanerbrug werd opgeschrikt door een schokkende zedenzaak, die uitgebreide landelijke aandacht trok. Geert B. had jarenlang ontucht gepleegd met zijn buurmeisje, vanaf kort na haar geboorte tot haar derde levensjaar. Geert B viel jaren later alsnog door de mand, nadat zijn DNA in deze zedenzaak werd vergeleken met sporen in het cold case-onderzoek rond de achtjarige Semiha Metin uit Deventer, die in 1991 in het huis van haar moeder werd misbruikt en gewurgd.

Uiteindelijk werd de pedoseksuele lustmoordenaar Geert B. in hoger beroep veroordeeld tot 15 jaar celstraf en tbs met dwangverpleging. Zoals RTV Oost recent meldde zit zijn celstraf er op en is hij overgebracht naar een tbs-kliniek. Daar wordt hij de komende jaren behandeld aan zijn pedoseksuele neigingen en voorbereid op een terugkeer in de maatschappij.

De ouders van het misbruikte meisje uit Glanerbrug, Marcel Jeninga en zijn echtgenote Priscilla, nemen het sindsdien met hun Stichting Strijd Tegen Misbruik op tegen pedoseksuelen. "En ik blijf hiermee doorgaan, tot ik erbij neerval", klinkt Jeninga strijdvaardig. Met hun intussen 13 jaar oude dochter gaat het goed. "Ze werkt zelfs mee in onze stichting".

Sinds de affaire - die deze zomer exact tien jaar geleden aan het licht kwam - is hun leven nooit meer hetzelfde geworden. "Die dag heeft ons leven voorgoed veranderd", zegt Jeninga. Hij ontvluchtte samen met Priscilla de herinneringen van hun rijtjeshuis in Glanerbrug. Tegenwoordig woont het stel in Duitsland. "Onze stichting bestaat intussen uit vijf vrijwilligers en we zijn in zes landen actief."

Met die stichting valt er heel veel werk te verrichten, zo benadrukt Jeninga. "We zijn eigenlijk voortdurend bezig om kinderporno op de politieke agenda te houden."

Bovendien speuren de vrijwilligers van de stichting onophoudelijk naar misstanden: via eigen onderzoek of nadat daarover tips binnenkomen. "Zodra we op verdachte situaties stuiten, slaan we daarover alarm. Al blijkt het telkens weer erg lastig om politie en justitie in beweging te krijgen. Soms lijkt het zelfs vechten tegen de bierkaai. Alsof de opsporingsinstanties niet zitten te wachten op dit soort zaken. Maar dat weerhoudt ons er niet van voortdurend de vinger aan de pols te houden."

Jeninga zegt dat het bij politie en justitie structureel aan daadkracht ontbreekt. "Wat ik bijvoorbeeld toch wel merkwaardig vind is dat er van ons dochtertje tot op de dag van vandaag geen afbeeldingen zijn opgedoken. Terwijl bekend is dat Geert B. duizenden afbeeldingen van haar heeft gemaakt en die ook heeft verspreid. Vanzelfsprekend ga ik daar zelf niet naar op zoek, maar het feit dat die afbeeldingen nog nooit zijn ontdekt is misschien ook wel een teken aan de wand voor de voortvarendheid waarmee politie en justitie ten strijde trekken tegen kinderporno."

Ook wijst Jeninga op de zaak rond het bebloede kinderondergoed dat vorige zomer langs de snelweg A28 bij Hattemerbroek werd gevonden. "Dat is nu exact een jaar geleden. Terwijl wij wisten te achterhalen dat de bewuste meisjes-onderbroek uitsluitend via de Aldi werd verkocht en dit ook hebben doorgegeven, kregen wij van de politie te horen dat er onvoldoende aanknopingspunten waren om verder te rechercheren."

Zelf heeft de stichting in de bijna tien jaar dat ze bestaat meerdere successen geboekt. Met het verbod op de Vereniging Martijn als voornaamste wapenfeit: een omstreden organisatie die er onder meer voor pleitte dat volwassenen een seksuele verhouding met minderjarigen moeten kunnen hebben.

Het was de Hengelose jurist Yme Drost, die namens de ouders via een reeks procedures het verbod op de Vereniging Martijn wist af te dwingen. Drost: "Ik hoorde tijdens de rechtszaak tegen Geert B. voor het eerst van deze organisatie. Ik wist niet wat ik hóórde: dat er een vereniging bleek te bestaan die pedofilie verheerlijkte."

En het werd volgens Drost nog gekker. "De officier van justitie vertelde dat Geert B. niet alleen lid was geweest van Martijn, maar ook nog tips had gekregen hoe hij het best te werk kon gaan. Adviezen hoe hij niet alleen digitale, maar zelfs ook fysieke sporen kon uitwissen om uit beeld van justitie te blijven."

De officier van justitie was in het requisitoir klip en klaar over de tips die B. van de Vereniging Martijn had gekregen: "Door bijvoorbeeld alleen meisjes uit de buurt te benaderen die je al kent en geen wildvreemden." Maar ook maakte de openbaar aanklager bekend dat Geert B. was geïnstrueerd dat hij kinderpornografische bestanden vooral nooit digitaal moest versturen. "Omdat hij via deze vereniging wist dat dit sporen nalaat."

Tot afgrijzen van de ouders lijken pedo-organisaties de afgelopen tijd op de sociale media actiever dan ooit tevoren. Zo was er afgelopen weekeinde nog grote beroering toen tijdens de Pride Walk in Amsterdam flyers in beslag werden genomen van het Kinderbevrijdingsfront. Via de pamfletten werd gepleit voor meer rechten voor pedo's.

Daarnaast doen meerdere prominente oud-leden van Martijn - overigens op persoonlijke titel en niet uit naam van de verboden verklaarde vereniging - de laatste tijd via de sociale media volop van zich spreken.

"Afschuwelijk om dit als ouders van een misbruikt kind aan te moeten zien", zegt Jeninga. "Anderzijds is dit voor ons het bewijs dat ons werk nog lang niet ten einde is. Al hebben we heus niet de illusie dat we met onze stichting kinderporno definitief een halt zouden kunnen toeroepen. Daarvoor is dit probleem veel te groot. Dat neemt echter niet weg dat we niet onze uiterste best blijven doen. Als we met ons werk ook maar één kind weten te redden, is onze missie geslaagd."

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer: