Immigranten die moeilijk aan werk komen? In Enschede werken ze in de zorg

Emira Lehdo uit Servië is een van de statushouders met een baan bij de zorginstelling. "Ik had een gelukkig leven in Syrië, maar door de oorlog ben ik hier naartoe gekomen. Ik vind het belangrijk om actief te zijn. Dat is voor alles beter, niet alleen voor het salaris. Ik wil ook een voorbeeld voor mijn kinderen zijn."

Lehdo werkt nu een tijd met dementerende ouderen. Dat was in het begin best een beetje spannend. "Ik was de eerste dag zenuwachtig, want hoe moet ik met die mensen omgaan? Hoe kan ik begrepen worden? Mijn Nederlands was niet goed genoeg. Ik was de eerste dag heel rustig, maar na twee of drie dagen ging het beter door de aandacht die ik kreeg van mijn begeleider."

Ook de Engelse Gemma Larter merkte dat de taal een struikelblok was in het begin. Zeker als er ook nog in dialect gesproken wordt. "Als mensen in het Twents praten, heb ik daar veel moeite mee. Eén meneer kon ik echt niet verstaan. Hij lacht mij daarom elke dag uit, omdat ik het niet begrijp", lacht Larter. 

Ondanks de taalachterstand ziet Peter Gijgink, praktijkopleider van De Posten, voornamelijk positieve kanten van het project. "De dames hebben zich in een jaar tijd erg goed ontwikkeld en de taal geleerd. De meeste mensen ervaren het als heel prettig dat zij een bepaalde cultuur hebben meegebracht, zoals enkele feestdagen. Ook hebben deze dames een bepaalde mate van gastvrijheid."

De gemeente Enschede wil met dit project laten zien dat de statushouders mensen een perspectief kunnen bieden. Niki Witvers, projectleider gemeente Enschede: "Ze hebben na het behalen van hun opleiding een contract gekregen. Ik denk dat het belangrijk is dat je mensen een uitzicht geeft. En het is ook een win-winsituatie voor alle partijen. De zorg kampt met tekorten en deze mensen willen graag werken."