Zwolse lijfwacht: 'No Surrender lijkt soms net op Ajax'

"In het begin is het allemaal nog leuk", schetst de officier van justitie over het lidmaatschap van No Surrender. "Feesten en een beetje motorrijden. Maar later raak je betrokken bij strafbare feiten en kun je niet meer terug. Het is een soort fuik." Uitstappen bij de motorclub gaat niet zomaar. "Je gaat een commitment aan voor het leven. En overtreed je de regels, dan word je hard aangepakt. Je wordt mishandeld, moet 5.000 euro betalen, je familie wordt bedreigd en het kan zomaar dat je de motor of auto in moet leveren."

Lees meer: Justitie eist vijf jaar cel tegen lijfwacht No Surrender

In die harde aanpak bij verwijdering van leden, oftewel bad-standings, zou Zwollenaar Ayhan een grote rol hebben gespeeld. Volgens hem is hij zeker betrokken bij vier van dergelijke feiten. Zelf zegt hij zich van geen kwaad bewust te zijn. "Ik kan met eer en geweten zeggen dat ik niks verkeerd heb gedaan."

Ayhan B. is opgegroeid in Zwolle. "Ik zat op de Parkschool, de eliteschool van Zwolle." Na een carrière als portier, beveiliger en incasso-man, begint hij in 2000 een coffeeshop in Zwolle. "Iedereen kende mij in Zwolle." Maar het gaat mis met Ayhan, hij raakt aan de drugs en komt terecht in de goot. Daar wordt hij uitgehaald door Henk Kuipers, op dat moment lid van motorclub Satudarah. Die betrekt Ayhan bij de motorwereld. Als even later motorclub No Surrender wordt opgericht, stappen de twee over. Ayhan komt bij Kuipers in huis te wonen. Hij wordt zijn persoonlijke lijfwacht.

"Dat is ook zo mooi aan de club", zegt Ayhan. "Als je eenmaal bij ons binnen bent, lid bent, dan ben je een broer van ons. En je brothers zijn er voor je. We halen elkaar uit de goot als dat nodig is. Het is een soort liefdesrelatie, een bloedbroederschap." 

De politie houdt de nieuwe club al snel in de gaten, als er informatie binnenkomt van criminele informanten. Er zouden wapens aangeschaft zijn voor de top van No Surrender en Kuipers zou altijd een doorgeladen pistool in huis hebben. Ook zouden leden van Satudarah geregeld zijn gesignaleerd rondom het huis van Kuipers. Gevreesd werd voor een 'bende-oorlog'. 

De politie besluit om het clubgebouw, inclusief de zogenoemde 'member-room' vol te hangen met afluisterapparatuur. Dat gebeurt ook in het huis van Kuipers en met auto's van leden, waaronder de bolide van Ayhan. Ook worden telefoongesprekken afgeluisterd. Bij de politie is gauw duidelijk dat de club bol staat van drugsgebruik en geweld. 

Volgens Ayhan kom je niet 'zomaar' bij de club. "Het is natuurlijk geen tennisvereniging. Eerst is er een lange aanlooptijd, dan kan gekeken worden of je geschikt bent. Je moet dan security-diensten draaien, bedienen, schoonmaken en verplicht aanwezig zijn op clubavonden." Ook krijgen ze gauw te horen dat er regels zijn, die je niet moet overtreden. "Zo moet je niet met andermans vrouw neuken", zegt Ayhan. "En je steelt niet van je brothers." 

Maar er zijn meer regels, zo is er een zwijgplicht, oftewel een 'Omerta'.  Ayhan heeft het woord, net als vele andere leden, getatoeëerd op zijn arm. Ook moet je op tijd je contributie betalen. Maar in de rechtszaak kwamen nog veel meer regels naar boven, die na overtreding maar één ding betekenen: verwijdering uit de club.

Zo was daar Richard. Hij wilde overstappen naar een ander chapter binnen No Surrender. Hij vond het chapter Groningen te agressief en wilde graag naar 'The Wolfpack'. Het chapter Groningen voelde zich verraden en volgens justitie is hem dat duur komen te staan. 

Op een feest in Oldebroek - in de buurt van Zwolle - ontstond een opstootje rond Richard. Die werd vervolgens door Ayhan mee naar buiten genomen. "Ik heb hem buiten aangesproken op zijn gedrag, zo van 'Hey eikel, wat is er nu weer'?" Volgens justitie is captain Kuipers vervolgens naar buiten gekomen en heeft Richard een hardhandig lesje geleerd. Er ontstaat letsel aan ribben en kaak. Richard wordt volgens het OM hardhandig de club uitgewerkt, een bad-standing. Ook moet hij betalen. In totaal heeft hij 2.750 euro opgehoest, voordat hij is gaan praten met de politie.

En dat is een doodzonde binnen No Surrender, volgens justitie. "Hij heeft de omerta verbroken." Richard heeft volop verklaard over misstanden binnen de club. Nog altijd leeft hij op een geheime plaats, bang voor represailles.

Ayhan B. wordt ervan verdacht dat hij een deel van de boete heeft geïnd bij Richard. Gesprekken daarover in de auto van Ayhan zijn opgenomen. "Ik was die dag op meerdere plekken om hesjes van ex-leden op te halen. Dat vond ik echt heel erg om te doen. Je hebt toch een jarenlange verbintenis met je brothers gehad." Volgens Ayhan heeft hij 250 euro van Richard gekregen. In de autogesprekken is wel te horen dat Richard er op dat moment akelig moet hebben uitgezien. "Hij heeft de kop aardig dik", is er te horen, en: "Hij heeft behoorlijk schaduw op de oogjes."

Een tweede die te maken krijgt met verwijdering uit de club, is huisdealer Peter. Hij heeft volgens de clubleiding drugs verkocht aan minderjarigen. Daarnaast zijn de drugs van hem niet altijd van even goede kwaliteit. Ook heeft hij familie bij de politie en is hij opgepakt voor andere drugszaken. "Hij werd te gevaarlijk", zegt justitie. 

Ayhan krijgt opdracht om Peter buiten de poort te houden en contacten van No Surrenderleden uit Peter's telefoon te halen. "Ik wist wat ik moest doen", zegt Ayhan. "Maar ik snapte niet waarom Peter een dergelijk dealerschap op het spel had gezet. Hij verkocht altijd duizenden euro's aan drugs in het clubhuis." Als Peter die avond verschijnt in Emmen, pakt Ayhan zijn telefoon af. Er ontstaat een akkefietje over. "Daarbij heb ik hem geschampt", zegt Ayhan. Volgens hem was het geen bewuste mishandeling. "Ik doe mijn hele leven al aan vechtsporten, als ik hem had willen raken was dat heus wel gebeurd."

Ayhan zegt nog wel vier pakjes coke van Peter te hebben gekocht die avond. "Voor 120 euro." Eén van die pakjes geeft hij aan een mede-clublid. "De andere kon ik nog wel verkopen, een beetje geld maken."

Dat er een angstcultuur is binnen No Surrender, maar ook er omheen, wordt duidelijk rondom de bad-standing van Alex. Die wil de club verlaten. Hij vond No Surrender toch niet zo bij hem passen. "Er zitten mannen bij, die zijn geen kattenpis", had hij tegen zijn vrouw gezegd. Maar met simpel zijn hesje inleveren bij het chapter Assen, is Alex er niet. "Dat jasje gaat 'ie bij mij inleveren, als een grote kerel", zegt captain Kuipers. 

Alex gaat schoorvoetend met een kameraad naar Emmen, naar No Surrender's 'hoofdkantoor'. Volgens justitie heeft hij expres een goedkoop horloge omgedaan, omdat hij wel weet dat die afgepakt gaat worden. Binnen wordt hij volgens het OM mishandeld, zijn hesje wordt door Ayhan van hem afgerukt en krijgt ook nog een wapen op zijn hoofd gezet. Getuigen zeggen achteraf: "Hij was zo bont en blauw, hij kon bijna geen adem meer halen."

De vrouw van Alex sterft duizend doden van angst en raadpleegt misdaadverslaggever Peter R. De Vries. Die zegt dat ze aangifte moeten doen en zo geschiedde. Ze vertellen de politie dat Alex de week erna ook nog 5.000 euro moet betalen. Geld dat ze niet hebben. In de dagen daarna is er veel contact met de politie. Maar ook worden Alex en zijn vrouw gebeld door No Surrenderleden. "Komt het allemaal goed?", willen ze weten.

Het geld moet afgeleverd worden bij de McDonald's in Meppel. Ayhan B. staat er die avond tevergeefs te wachten. Na een poos rijdt hij naar het huis van Alex, maar dat is potdicht en lijkt verlaten. Ayhan belt Kuipers: 

Ayhan: Alex kwam niet opdagen

Kuipers: Ja, dat hoorde ik. No show, no go

Ayhan: Zijn huis is afgesloten

Kuipers: Hij moet gewoon z'n colors inleveren

Ayhan: We vinden hem nog wel Cap.

Ayhan zegt dat hij weken later op bezoek is geweest bij Alex. Die heeft hem zijn clubhesje gegeven. "Het was heel rot, Alex was een vriend van me. Ik weet niks van een boete van 5.000 euro", zegt Ayhan. Alex en zijn vrouw hebben wekenlang in angst ondergedoken gezeten, zegt justitie.

Dan is er nog het geval Marco, een inmiddels overleden clublid. Ook hij zou een regel hebben overtreden. Hij was met een hesje van No Surrender een politiebureau binnengelopen, blijkbaar een no-go. Van de clubleiding moest hij naar Emmen komen. In de member-room zou hij zijn mishandeld, onder meer door Ayhan. Nadat die zijn hesje had afgerukt, heeft hij Marco volgens justitie terug naar huis gebracht in Franeker. Daar heeft Ayhan volgens het OM het huis van het slachtoffer geplunderd. Zo werden een computer, printer, horloge, dvd-speler en motorpapieren gestolen. Er is ook sprake van diefstal van de motor. 

Volgens Ayhan was hij daar niet bij betrokken. "Check de mastgegevens maar van mijn telefoon. Ik ben daar die avond niet geweest." Marco had ondertussen last van gekneusde ribben en een pijnlijke nier. Hij voelde zich ernstig bedreigd en was bang voor verdere lijfstraffen. Hij is ondergedoken in verband met zijn veiligheid. 

Tegen Ayhan is vijf jaar celstraf geëist. Justitie heeft zijn forse strafblad bij die eis meegewogen. Zo kwam hij eerder in aanraking met justitie voor huiselijk geweld, mishandeling en wapenbezit. De reclassering vraagt zich af of het wel zo handig is dat Ayhan zich zo vereenzelvigt met de motorclub. Maar hij zegt eigenlijk niet zonder te kunnen. Het afgelopen half jaar mocht hij geen contact hebben met (oud)leden. "Dat heeft mij zo vereenzaamd."

Tijdens zijn voorarrest heeft Ayhan naar eigen zeggen een diploma gehaald voor sportinstructeur. "Ik denk erover een sportschool te beginnen. Ik ken iemand die mij misschien wil helpen om dat op te zetten."

De rechtbank doet over ruim twee weken uitspraak in de zaak rondom Ayhan. Later buigt de rechtbank zich nog over de zaken van de kopstukken van de club. Zij worden ervan verdacht leiding te hebben gegeven aan een criminele organisatie. No Surrender is inmiddels verboden.

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer: