Koeien, varkens en nazi's: niets was veilig voor deze 100-jarige Staphorster

Hij zit er maandagochtend warmpjes bij. Letterlijk. Harm Timmerman warmt zijn lijf aan de snorrende houtkachel. De oude baas is honderd jaar. Zondag was dé dag en maandag bracht burgemeester Theo Segers van Staphorst een bezoek.

Een oorlogsheld, zo kun je hem wel noemen. De grote, sterke Staphorster was in Rotterdam gestationeerd om de Duitsers te stoppen. "Ik schoot met scherp en raakte ook", vertelt de veteraan met vuur in zijn ogen. Timmerman kreeg in 2006 het Mobilisatie Oorlogskruis voor zijn daden.

De Staphorster, doorgaans met pet en pijp, is een bekende persoon in de gemeenschap. Veertig jaar lang ging hij op pad om koeien en varkens bij de boeren thuis te slachten, net als zijn vader en grootvader. "Ik was een beroepsmoordenaar", grinnikt Timmerman terwijl hij zijn vinger langs zijn keel haalt.

Ook had hij een loonbedrijf en wat vee. Bekend is hij ook om het fraaie houtsnijwerk dat hij maakte. Die kunst nam zijn zoon Albert van hem over. Hij heeft een atelier midden in Staphorst.

"Het leven is mooi. Ik zou er nog wel honderd jaar aan vast willen plakken", zegt Timmerman. Verdriet is er ook. Hij verloor zijn vrouw Aaltje in 1989, zijn dochter Beertje overleed afgelopen zomer. "Daar heb ik veel verdriet van."

Timmerman ging tot een paar jaar geleden nog op pad om her en daar rogge te maaien met de 'zende'. Als het even kon, reed hij zelf. Vooral bij het maaien op de Staphorstdagen was hij een graag geziene gast. Nooit verlegen om een scherpe opmerking. Dat is nog steeds zo. Dat maaien zit hem nog altijd in het bloed, al gaan de jaartjes nu wel tellen.