Esmaeil uit Iran kan blijven zaalvoetballen dankzij inzet spelers en staf Almelo FC

De 37-jarige Esmaeil is gevlucht uit Teheran en verblijft sinds april in Nederland. Hij werd opgevangen in azc Azelo. In mei stuurde Esmaeil een mail naar zaalvoetbalvereniging Almelo FC met de vraag of hij mee mocht trainen. De Iraniër heeft in z'n thuisland op hoog niveau zaalvoetbal gespeeld en trainde dagelijks. 

De eerste keer dat Esmaeil de IIspa hal binnenstapte keek de selectie van Almelo FC vreemd op. "We hadden geen idee hoe hij in Almelo was gekomen en hij had geen sportschoenen bij zich.

Gelukkig had een van de jongens een reservepaar met dezelfde maat", zegt voorzitter Marco Mahangoe. De scepsis verdween als sneeuw voor de zon na z'n eerste balcontact. "Je zag direct dat hij een heel goede voetballer is, hij weet positioneel precies waar hij moet staan of lopen."

Sindsdien is Esmaeil een vaste waarde voor het team dat elke woensdagavond traint in de IISPA topsporthal in Almelo. En elke week wordt Esmaeil door iemand van de vereniging gehaald en gebracht. Niets aan de hand, tot medio dit jaar bekend werd dat azc in december ging sluiten en dat de bewoners in azc's elders in het land zouden worden ondergebracht.

Navraag leerde dat Esmaeil naar Den Haag of Alkmaar zou verhuizen. Niet alleen Almelo FC was ontdaan, ook Esmaeil wilde het liefst in de regio blijven. Spelers en staf van de zaalvoetbalvereniging zetten alles op alles en kregen voor elkaar dat Esmaeil eerder deze week naar Hengelo werd overgebracht en daar voorlopig kan blijven. 

Het verhaal wordt nog mooier want het bericht dat Esmaeil naar Hengelo kon kreeg de Iraniër een dag voor z'n verjaardag. "Het leek wel een kerstsprookje", aldus een blije Marco Mahangoe, "Esmaeil appte me de bevrijdende boodschap en bedankte me uitbundig." 

Esmaeil reageert in gebrekkig Engels: "Toen ik in Azelo kwam voelde ik me alleen, Almelo FC heeft me enorm geholpen. Nu is Almelo FC mijn familie en heb ik hele goede vrienden. Ze hebben geholpen dat ik in Hengelo kan wonen. "Ik moest wel even een traantje wegpinken toen ik dat hoorde. Ik word weer emotioneel als ik erover praat", aldus de voorzitter.