Laatste korenmolen van Staphorst maalt na dertig jaar weer

Dertig jaar draaide het rijksmonument voor de prins, zoals dat heet: draaien zonder dat de molenstenen in werking zijn. Dat is veranderd. De stenen gingen de afgelopen tijd met de billen bloot. De randen (de billen) zijn weer scherp, de stenen liggen weer op elkaar en dat betekent dat het graan, rogge om precies te zijn, op windkracht weer tot bloem kan verworden. Precies zoals het ooit bedoeld was. Woensdagmiddag gingen de molenstenen, boven 1400 kilo, beneden 800 kilo, weer op elkaar. 

Jarno Eggen en zijn vrouw Cindy namen vorig jaar restaurant De Molenmeester in Staphorst over van de familie Van Amstel, die bijna dertig jaar het etablissement runde. In die tijd draaide De Leyen wel, maar hij maalde niet. Het was simpelweg een te kostbare operatie om het monument in werking te zetten. De Groene Lantaarn verhuisde van Zuidwolde naar Staphorst. Het doel was meteen duidelijk: De Leyen moest weer gaan malen en dat doet hij nu. 

Sterrenkok Jarno Eggen schakelde professioneel molenaar Anton Wolters uit Ommen in en molenbouwer en molenaar Johannes Kooistra uit Joure. Deze laatste bilde de oude stenen die er nog waren zodanig dat ze bloem maken, precies zoals Eggen het wil in zijn keuken. De molen zelf werd ook flink onder handen genomen. Een kostbare operatie. "De stenen moeten zingen", aldus Wolters. "Je kan aan de stenen horen of ze goed malen. Het komt heel precies."

Pure passie hebben de molenaars voor dit mooie vak tussen het kreunende hout. "Die passie die zij hebben voor de molen, heb ik in de keuken. Beide liefdes komen nu samen bij de mensen op het bord", zegt Eggen.

De enige overgebleven molen in de gemeente Staphorst, De Leyen, is een grondzeiler uit 1854. De molen heeft geen stelling. Dat kon vroeger ook, omdat het gebied waar de molen stond open was. Je had geen hoogte nodig om toch wind te vangen. Waarom duur doen, als het niet hoeft. Een grondzeiler was voldoende. De wieken draaien boven de grond. Dappere boerenjongens draaiden vroeger wel eens een rondje mee. Absoluut geen aanrader.

Zo'n oude molen is een wonder van techniek. Voor de twee molenaars betekent het werken tussen de draaiende balken en raderen met tanden van keihard azijnhout. Alles valt letterlijk in elkaar. De lagers worden gesmeerd met reuzel, varkensvet, wat uit het restaurant komt. Het blijft over na het uitbakken van spek. Eggen is van plan eens in de twee weken te malen. Het doel is uiteindelijk ook veevoeder te malen en dat aan de beesten te geven de Eggen in de keuken gebruikt. "Een gesloten systeem van eerlijke en pure producten", aldus Eggen.