Dit is waarom de 'Tattookillers' zijn vrijgesproken voor de moord op Onno Kuut

Teken aan de wand dat de rechtbank al ernstig twijfelde aan het bewijs, was het instellen van een nieuwe ronde getuigenverhoren. Hoogst ongebruikelijk. Na het uitspreken van de strafeis door het OM en het aanhoren van de pleidooien van advocaten, neemt de rechtbank over het algemeen een aantal weken bedenktijd en doet dan uitspraak. In dit geval vroegen de rechters om alle getuigen in de zaak nog eens op te trommelen. Ze werden allemaal nog een keer aan de tand gevoeld over de martelmoordzaak.

De extra ronde getuigenverhoren en de extra bedenktijd heeft geleid tot vrijspraak. De rechters zien dat de 'Tattookillers' min of meer betrokkenheid bij de moord op Onno Kuut lijken te hebben, maar het bewijs dat het OM heeft aangedragen vinden ze niet overtuigend. We zetten de bedenkingen van de rechtbank op een rij.

Er is geen duidelijk motief. Justitie heeft een rits aan mogelijke motieven opgesomd, maar er is er niet één concreet. De moord zóu een vergelding kunnen zijn voor een andere moordpartij. Het latere slachtoffer Kuut wordt gezien als schutter bij een dubbele moord in Leiderdorp, waarbij onverhoopt ook een broer van een Amsterdamse topcrimineel omkwam.

Een andere reden zóu kunnen zijn dat hij geld gestolen had van mede-tattookillers, Onno Kuut behoorde zelf ook bij die groep. En zo heeft het OM nog een aantal mogelijke motieven genoemd, maar de rechtbank vindt ze niet overtuigend. Daarnaast kunnen volgens de rechters ook andere mensen een motief gehad hebben om Kuut uit de weg te ruimen.

Dan vergelijkt het OM een wond op het gezicht van Kuut met een toegebrachte snee op de wang van een Enschedese kennis. De wond op de wang van die kennis zou zijn toegebracht door een van de 'Tattookillers', begeleid met de tekst: "Zo doen wij dat hier". Maar volgens de rechtbank kunnen die wonden niet zomaar met elkaar vergeleken worden. Daarnaast heeft de Enschedese kennis er zelf nooit een verklaring over gegeven hoe hij aan de snee op z'n wang komt.

Justitie noemde in haar bewijsvoering ook het zeldzame boek 'Doden zonder wroeging'. De dood van Kuut zou op eenzelfde gruwelijke wijze uitgevoerd zijn als in het bewuste boek, dat bij de 'Tattookillers' werd gevonden. Maar volgens de rechtbank is het puur giswerk of Onno Kuut's dood daadwerkelijk zo is ingetreden. 

Het Openbaar Ministerie gaat er vanuit dat Onno in een huis in Leerdam is gemarteld en mogelijk vermoord. In het huis verbleef een van de 'Tattookillers' vaak. Omdat de badkamer brandschoon was en schoongemaakt leek met caustic soda, dacht justitie dat Onno daar moet zijn toegetakeld.

Maar de rechtbank ziet simpelweg geen sporen van marteling of moord in dat huis, dat ook nog eens middenin het centrum van Leerdam staat. Niemand van de omwonenden heeft iets gehoord, gemerkt of gezien.

Een van de grootste troeven van het OM waren de track&trace-gegevens van de auto's die de 'Tattookillers' hadden gehuurd. Rond het waarschijnlijke moordtijdstip waren er veel verkeersbewegingen van die auto's bij de plek waar Kuut's verminkte lichaam later werd gevonden, de duinen bij Hoek van Holland.

Ook stopte een van hun huurauto's bij een gracht in Schiedam, precies op de plek waar later in het water spullen van Onno werden gevonden. Maar volgens de rechtbank is niet vast komen te staan wie er op die tijdstippen achter het stuur van die huurauto's zaten. 

Nu er over vrijwel elk aangedragen bewijsstuk vragen bestaan, kon de rechtbank niet anders dan overgaan tot vrijspraak. Al met al een gevoelige klap voor justitie, die jarenlang kosten noch moeite heeft gespaard om de martelmoord op Onno Kuut op te lossen. Een hoger beroep ligt dan ook in het verschiet.

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer:

Lees meer: