nieuws

Laurens ten Den

Quarantaine Show
Quarantaine Show © RTV Oost
De bijdrage van theatermaker Laurens ten Den aan de Quarantaine Theater Show bestond uit een vertaling van een lezing uit de Statenbijbel (Brief van Paulus aan Korinthiërs).Laurens heeft de liefde voor taal en dialect meegekregen van zijn moeder en op haar begrafenis heeft hij die lezing in het Sallands voorgedragen tijdens de kerkdienst. Hieronder het fragment met daaronder de originele tekst, alsmede de in het Twents én in het Sallands vertaalde versies. Meer info Laurens ten Den: https://www.facebook.com/laurens.tenden 
Laurens Ten Den
Versie uit de Statenbijbel
1. Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden.
2. En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap; en al ware het, dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets.
3. En al ware het, dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf, opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven.
4. De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren; de liefde is niet afgunstig; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk, zij is niet opgeblazen;
5. Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;
6. Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;
7. Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
8. De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieën, zij zullen te niet gedaan worden; hetzij talen, zij zullen ophouden; hetzij kennis, zij zal te niet gedaan worden.
9. Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele;
10. Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden.
11. Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind; maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik te niet gedaan hetgeen eens kinds was.
12 Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.
13 En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.
ZUUVER LEEFDE
(Twentse versie)

1. Al proat iej alle taaln van de wereld, aj‘t zoonder leefde sprekt, kleenkt ’t krang.
2. Is oew geleuf zo steark as nen trekpeerd, aj’t zoonder leefde predikt, ku’j net zo good goan stoppels meain.
3. Al zo’j alns wa’j hebt vortgeevn an de arme leu, al zo’j oezelf kats ofbraandn en opoffern veur de goeie zaak, ’t haalt oe niks oet a’j ’t nich met leefde doot.
4. Leefde is warmhartig en zachtmoedig, hef niks met pochn en bloazn van doon.
5. De leefde stoot ‘n aander nich veur de kop, löt zich nich opneain, klapt der nich op.
6. Leefde hef geen wil en plezeer an dat wat min of voel kleenkt, mear zingt zo zuuver as ne geetling.
7. Leefde kan alns liedn. Hef vertrouwn, fidusie, krie’j nich van’t rabat.
8. Leefde zal altied bestoan. Doar hoo’j nich achteran. Kennis en kunde komt ’n moal oet de tied. Wieze weur van ‘t geleuf zult ooit nikszeggend wördn, alle taaln zult verstomn, elkn bosschop hef zienn hoaltbaarheids-doatum.
9. Oons begriepn is beperkt, oonze wiesheedn scheet tekort.
10. Mear as ‘t leavn is edoane en oonze reis is volmaakt, is al wat onvolmaakt is vort, alns wat half of is heelt.
11. Kiek, toen ik nog ’n keend was, preut ik as ’n keend, vuuln ik as’n keend, dach ik as ‘n keend noa zoonder noa te deankn. Mear noe ik lange piepn an heb, is dat ollemoal aanders.
12. Juust noe vuul ik alle weend langs de beenn weain. Zwoare teegnwind wappert miej mangs de voaln oet de bokse en mien benul an flardn. Mear as de tied stille steet, zu’w mekaar liek in de oogn kiekn. En dan begriept wiej wat begriepn is.
13. Wa’k mear zegn wol: biej alns wat ijdel is, der bint dree dinge, die komt nooit oet de tied: geleuf, hoop en leefde. Mear de leefde, dee geet der met striekn.

ZUUVER LIEFDE
(Sallandse versie)

1. Al proat ie alle taaln van de wereld, aj‘t zonder liefde sprekt, klinkt ’t krang.
2. Is oe geleuf zo sterk as ’n trekpeerd, aj’t zonder liefde predikt, ku’j net zo goed goan stoppels meain.
3. Al zo’j alles wa’j hebt vortgeevn an de arme luu, al zo’j oezelf kats ofbraandn en opoffern veur de goeie zaak, ’t haalt oe niks uut a’j ’t nie met liefde doet.
4. Liefde is warmhartig en zachtmoedig, hef niks met pochn en bloazn van doen.
5. De liefde stoot een ander nie veur de kop, löt zich nie opneain, klapt der nie op.
6. Liefde hef geen wille en plezier an dat wat min of voel klinkt, maar zingt zo zuuver as ’n gieteling.
7. Liefde kan alles liedn, hef vertrouwn, fidusie, krie’j nie van’t rabat.
8. Liefde zal altied bestoan. Doar hoe’j nie achteran.
Kennis en kunde komt ’n keer uut de tied. Wieze woordn van ‘t geleuf zult ooit nikszeggend wördn, alle taaln zult verstomn, elke bosschop hef zien hoaltbaarheidsdoatum.
9. Oons begriepn is beperkt, oonze wiesheedn schiet tekort.
10. Maar as ‘t leavn is edoane en oonze reis is volmaakt, is al wat onvolmaakt is vort, alns wat half of is heelt.
11. Kiek, toen ik nog ’n kind was, preut ik as ’n kind, vuuln ik as’n kind, dach ik as ‘n kind noa zonder noa te deankn. Maar noe ik lange piepn an heb, is dat ollemoal anders.
12. Juust noe vuul ik alle wind langs de beenn weain. Zwoare teegnwind wappert mie mangs de voaln uut de bokse en mien benul an flardn. Maar as de tied stille stiet, dan zu’w mekare liek in de oogn kiekn. Dan begriept wie wat begriepn is.
13. Wa’k maar zegn wol: bie alns wat ijdel is, de bint drie dinge, die komt nooit uut de tied: geleuf, hoppe en liefde. Maar de liefde.. die giet der met striekn.
Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via een WhatsApp-bericht: 06 - 57 03 33 33.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.