Theo Janssen over titel met Twente in 2010: "Terugrit met de bus was geniaal, dat vergeet ik nooit meer"

"Ik heb het natuurlijk heel erg naar mijn zin gehad bij Twente, drie fantastische jaren gehad, leuke mensen leren kennen, kampioen geworden, dus eigenlijk alleen maar positief", begint Janssen zijn lofzang over tien jaar geleden.

In een elftal met namen als Bryan Ruiz, Blaise Nkufo en Kenneth Perez noemt hij een opvallende naam als belangrijkste man: "Wout Brama was een voorbeeld, een jongen uit de buurt, maar ook iemand die heel erg belangrijk was in de verdedigende organisatie. Hij zorgde altijd dat het goed stond, hield mensen bij zich en was daar gewoon heel erg belangrijk in. Daarbij was natuurlijk ook Bryan Ruiz van groot belang."

Het elftal had weinig ego's volgens de voormalig middenvelder: "Als je zag wat Stoch deed en wat Ruiz deed, verdedigend voor het elftal, die verdedigden mee tot op de achterlijn. Iedereen wist waar we mee bezig waren, iedereen wist dat we een doel hadden en we hebben ook voor elkaar gevochten. Dat hebben we eigenlijk het hele seizoen volgehouden en daardoor hebben we bereikt wat we bereikt hebben. En dat kan niet met ego's."

Janssen had al vroeg in de gaten dat Twente wel eens om de titel mee kon doen: "Dat was al vrij snel moet ik eerlijk zeggen. Volgens mij duurde het heel lang voordat wij de eerste keer verloren dat seizoen, dus we hadden allemaal wel het gevoel dat er veel in zat. We hebben een goed elftal, het zit goed in balans. Dat is een woord dat trainers graag gebruiken, dus dat doe ik nu ook maar. We hadden gewoon echt een goede groep jongens, zowel op het veld als naast het veld. Ik denk dat dat heel belangrijk was."

De band tussen trainer Steve McClaren en Janssen was erg goed: "McClaren was echt een manager, de veldtraining liet hij aan anderen over, maar hij was degene die een praatje had met spelers. Hij had echt oog voor mensen en dat vond ik heel belangrijk. We waren redelijk close, hij liet me mezelf zijn. Natuurlijk wees hij me er wel op als ik iets verkeerd deed, maar hij liet me wel mezelf zijn. Als ik bijvoorbeeld een paar meter eerder stopte bij sprintjes trekken, had hij daar niet zoveel moeite mee. Dan kneep hij wel eens een oogje dicht. Hij wist gewoon erg goed hoe wij als spelers in elkaar zaten en hij wist het maximale uit ons allemaal te halen."

De terugrit met de bus staat bij alle fans in het geheugen gegrift. De supporters namen de snelweg over. Onvergetelijk voor Janssen: "Dat was niet te doen, maar dat zegt ook wel iets over de grootheid van Twente en de trots die er heerste op dat moment. Dat had niet alleen te maken met het behalen van de titel. Er was het gevoel dat ze uit de schaduw stapten van Amsterdam en dat soort dingen. Dat ze er ook toe deden. Van jong tot oud, iedereen was er en dat was echt geniaal. Dat vergeet ik nooit meer."

"Als ik nu naar FC Twente kijk, doet me dat best wel pijn. Ik ben blij dat ze er dit jaar in blijven. Maar als ik dan kijk naar het voetbal, naar de spelers. Het is vooral heel veel buitenlands, weinig jongens uit de regio. En als ze uit de regio komen heb ik het gevoel dat ze daar spelen omdat ze niets anders hebben. Ze kijken vooral naar buitenlandse spelers en dat is niet goed. Twente is toch wel een club voor de supporters en die willen zich toch wel één voelen met de spelers die op het veld staan en ik heb het gevoel dat dat soms niet helemaal klikt", sluit de voormalig voetballer af over de huidige situatie in Enschede.