Celstraf geëist tegen Deventer straatrover, maar geen bewijs voor woningoverval

Vorig jaar zomer wordt er laat in de avond op de deur van een woning aan de Johannes van Vlotenlaan in Deventer geklopt. Als de bewoonster opendoet, krijgt ze een stoot in haar gezicht en dringen er drie of vier gemaskerde mannen binnen. Als de vrouw het op een gillen zet en haar dochter naar beneden komt, gaan ze er met lege handen vandoor.

De Deventenaar komt twee weken later in beeld, na een straatroof én een telefoondiefstal. In het eerste geval is een meisje van zeventien het slachtoffer. Zij heeft via Marktplaats een afspraak gemaakt om een telefoon te kopen. Als ze wil betalen, krijgt ze een duw en wordt het geld uit haar handen getrokken. De 'verkoper' gaat er vervolgens met telefoon en geld vandoor.

Iets dergelijks overkomt ook iemand die ook op een advertentie waarin dezelfde telefoon wordt aangeboden reageert. In zijn geval vraagt de verkoper na de deal of hij de zojuist verkochte telefoon nog even mag checken op mogelijk nog aanwezige privéfoto's. Als de man de telefoon daarvoor afgeeft, rent de verkoper met het geld en de telefoon weg.

Als de politie het telefoonnummer traceert waarmee beide slachtoffers communiceerden, blijkt dat het gaat om hetzelfde nummer dat gebruikt werd om de bewoonster van de overvallen woning mee te bellen. De bewoonster zou werkzaam zijn in de prostitutie en mogelijk zou er een afspraak gemaakt zijn. Maar vragen van de politie daarover wil ze niet beantwoorden.

Tegenover de rechtbank wilde de verdachte wel erkennen dat het zijn telefoon was die bij alle zaken werd gebruikt. Maar, zei de man, precies op deze momenten had hij zijn telefoons uitgeleend aan vrienden wiens namen hij niet wilde noemen. "Ik leen 'm heel vaak uit."

De officier van justitie geloofde niets van het verhaal van de 22-jarige. "Als er iets is waar mensen van uw leeftijd niet zonder kunnen, is het die telefoon waar vierhonderd appjes per minuut binnen komen."

Omdat er in de zaak van de woningoverval verder geen enkel bewijs is, kon de officier van justitie niet anders dan de rechtbank vragen om vrijspraak.