nieuws

Inloophuis in Weerselo strijdt mee tegen anorexia en boulimia

Het bestuur van het anorexia inloophuis in Weerselo.
Het bestuur van het anorexia inloophuis in Weerselo. © Bianca Lucas
Het leek een vrij onschuldige vraag. ‘Van pepernoten word je toch niet dik?’ Maar die vraag van hun dochter (17) bleek vijf jaar geleden het begin van een jarenlang gevecht tegen anorexia. Het Leontienhuis bracht uiteindelijk de ommekeer. Vader Mark Bijen en stiefmoeder Gabriëlle Fakkert beginnen nu in Weerselo een eigen inloophuis in de strijd tegen deze eetstoornis. Het opent vrijdag de deuren.

Door: Bianca Lucas

Nadat hun dochter de beruchte 'pepernotenvraag' stelde, begonnen vader Mark en stiefmoeder Gabriëlle een lange tocht langs allerlei psychologen en eet- en gedragsklinieken. Met wisselend resultaat. Pas in het Leontienhuis (een initiatief van oud-wielrenster Leontien Zijlaard-van Moorsel) verscheen voorzichtig de zon achter de wolken.

Veilige plek

Bijen en Fakkert misten een dergelijk concept in Twente en richtten het Realcovery Inloophuis in Weerselo op. Jongeren en ouderen met een eetstoornis kunnen daar terecht bij ervaringsdeskundigen, voor een gesprek of om gewoon even op een veilige plek te zijn. "Ook naasten zijn er welkom om hun ervaringen te delen of te komen praten."

Sluipmoordenaar

Anorexia is een sluipmoordenaar. Deze meest dodelijke psychiatrische ziekte kent een sterftecijfer van liefst tien procent. Met het Realcovery Inloophuis zetten Mark en Gabriëlle hun persoonlijke ervaring in om jongens en meiden met een eetstoornis én hun gezin bij te staan. "Want anorexia of boulimia betekent niet per se levenslang."

Opening uitgesteld

Na maanden van klussen in het pand aan de Pastor Brenninkmeijerstraat in Weerselo kan het Realcovery Inloophuis vrijdag vanaf tien uur 's ochtends eindelijk de deuren openen. Vanwege het coronavirus werd de aanvankelijke opening in april uitgesteld.
Het voormalige kantoor van Stichting Welzijn Ouderen Dinkelland is nu een huiselijke plek geworden. De woonkamer, een zithoek met een eettafel en een spreekkamer stralen warmte en veiligheid uit. Met dit initiatief wil Stichting Realcovery Inloophuis mensen die lijden aan een eetstoornis via ondersteuning en advies helpen richting herstel en zin in het leven. Het Inloophuis staat in Weerselo, maar het team hoopt een veel groter gebied te bereiken. Want dat is volgens de oprichters hard nodig.

Witte vlek

"In het oosten van het land was er een grote witte vlek op dit gebied", stelt bestuurslid en kinderarts Ellen ten Kate. "En het aantal jongeren met een eetstoornis neemt nog altijd toe, ook in deze regio. Uit mijn ervaring als kinderarts weet ik hoe nuttig en belangrijk structurele hulp en ondersteuning hierin zijn."
"Ons doel is om met inzet van herstelde ervaringsdeskundigen hoop en nieuwe inzichten te bieden. Van daaruit werken we met elkaar aan herstel. Op termijn willen we ook informatie- en inspiratiedagen houden, voor zowel cliënten als hun gezinsleden. We zijn geen reguliere zorgverleners maar bieden ondersteuning door ervaring", benadrukt ze.

'Anorexia is een mindfuck'

"Pubergedrag, dachten we toen onze dochter tijdens het sinterklaasfeest vroeg of ze dik werd van pepernoten", begint Mark het persoonlijke relaas van het gezin. "Maar binnen een paar weken was een hapje yoghurt al een strijd. Daarbij werd ze soms ongecontroleerd boos en gooide het eten door de woonkamer. We waren in shock: agressie is niets voor haar."
Mark en Gabriëlle beseften dat er iets flink mis was. Voor het meisje, haar wanhopige vader en stiefmoeder begon een periode van vier jaar psycholoogbezoeken en opnames in eet- en gedragsklinieken. Hun dochters gewicht bleef echter afnemen.
"In de reguliere zorg draait het er voornamelijk om de anorect weer aan het eten te krijgen", heeft Gabriëlle ervaren. "Terwijl juist de oorzaak gevonden moet worden. Een eetstoornis komt nooit alleen. Vaak zit er veel meer achter. Denk aan een laag zelfbeeld, extreem perfectionisme, hooggevoeligheid, traumaverwerking of depressieve, soms zelfs suïcidale gedachten. Bovenal draait het voor een anorect om controle."

Verzwakt

Uiteindelijk volgden ziekenhuisopnames onder toezicht met bijvoeding. "Ze was zo verzwakt dat we haar moesten ondersteunen naar het toilet. En nog zag ze zelf de ernst van haar situatie niet in. Anderen waren er altijd erger aan toe dan zijzelf. Anorexia is echt een enorme mindfuck. Een oorlog die woedt in het hoofd van de patiënt."

Veel leed
Ondertussen leed het hele gezin onder de anorexia. Het jongere zusje maakte en maakt alles ook heel bewust mee. "Alles draaide om onze oudste dochter, haar eet- en sportmomenten en haar gemoedstoestand", vertelt Mark.
"Als ouder doe je dan, achteraf gezien, de verkeerde dingen. We moeten lief zijn voor de gezonde kant en streng tegen ‘mevrouw anorexia’. Haar zelf na laten denken over de situatie. Maar in plaats daarvan namen wij haar in het begin mee als we boodschappen haalden", vult zijn echtgenote aan.
"Nu is het 'nee'. Wíj bepalen. Dit leidde regelmatig tot een conflict want de wilskracht van een eetstoornispatiënt is echt ongelooflijk.”

Eurekamoment

Toen Mark en Gabriëlle hoorden over het Leontienhuis, opgezet door Leontien Zijlaard-van Moorsel, oud-wielrenster en ervaringsdeskundige op het gebied van eetstoornissen, besloten ze er een kijkje te nemen tijdens de inspiratiedag. Een eurekamoment, bleek later.

Eigen keuze
"In het Leontienhuis kwam bij onze dochter langzaam het besef dat herstel wel degelijk mogelijk is. Door stimulatie en motivatie wordt hulp en moed geboden om voor herstel te kiezen. De juiste keuzes te maken voor de eigen gezondheid. Dit gebeurt mede door de inzet van ervaringsdeskundigen. Daar kom je niet weg met manipulatie of het geven van gewenste antwoorden."
Niet lang na de inspiratiedag kwam de 17-jarige voor een half jaar in een praatgroep. "Ze ging op eigen houtje met het openbaar vervoer", zegt Gabriëlle. "Maar ze ging! Voor ons was dat het teken dat ze zich er op haar gemak voelde. Voor de eerste keer koos ze zelf voor herstel. Langzaam ging het beter, al is ze nog altijd in gevecht."

Twents initiatief

Vanwege de positieve ervaringen was het echtpaar vastbesloten om ook in eigen regio een dergelijk inloophuis op te richten. Een tweede Leontienhuis was geen optie waarna het Realcovery Inloophuis geboren werd.
"Vanuit het Leontienhuis ontvingen we veel ondersteuning en informatie", zegt Gabriëlle. "Leontien is zelf ook heel enthousiast over ons initiatief. Zij verricht de officiële opening later in het jaar. Vanwege het coronavirus is nog niet bekend wanneer dat zal zijn."

Aanmelden
Het Inloophuis is in beginsel een dag per week, op vrijdag, geopend en wordt gefinancierd vanuit fondsen en sponsorschap. Doordat er geen reguliere zorg verleend wordt, is het Inloophuis niet aangesloten bij een zorgverzekeraar.

Wie langs wil komen, kan zich aanmelden via: realcoveryinloophuis@gmail.com of telefonisch: 06-15342704. Meer informatie is te vinden op de website: www.realcoveryinloophuis.nl.

FOTO:

Achterste rij van links naar rechts: Ingeborg Maes (penningmeester), Chantal Haarman, Gabriëlle Fakkert (stiefmoeder), Ellen ten Kate (kinderarts).

Voorste rij: de jongste dochter van Mark Bijen en stiefdochter van Gabriëlle (niet de dochter met anorexia) en Mark Bijen.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via een WhatsApp-bericht: 06 - 57 03 33 33.

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.