Nieuws

Enschedese roman Suikerbastaard erg goed ontvangen

Boekpresentatie Suikerbastaard in Haarle
Boekpresentatie Suikerbastaard in Haarle © Bert Kamp
De nieuwe roman Suikerbastaard van schrijver Jaap Scholten (Enschede, 1963) en Enschedese uitgever AFdH, is boven verwachting ontvangen door publiek en liefhebbers. Het boek is drie weken geleden gepubliceerd en deze week is al de vierde druk van de printers gerold. Precies kan de uitgever het niet zeggen maar duidelijk is dat er bijna 10.000 exemplaren zijn verkocht sinds de publicatie.   
Het boek staat sinds vorige week in de bestseller top 60, op plaats 56. "Ik verwachtte meer dan ik hoopte dat het boek goed zou landen. En het mooie is dat het vooral gewaardeerd wordt door de de 'gewone lezer'" legt uitgever Paul Abels uit.

"Het verhaal van Twense jongens dat bijna niemand kent"

Donderdagmiddag is het symbolische vijfduizendste exemplaar, laatste boek van de eerste druk, aan Heleen Stork overhandigd, moeder van de schrijver, maar ook achterkleinkind van oprichter C.T. Stork, en dochter van de laatste Stork bij Stork (Meneer Frans).
Het boek heeft een sterke band met Twente en haar mensen, met de machinefabrieken in hun glorie van de jaren zestig, maar ook met oude families die toen de scepter zwaaiden.

Familie Stork

"Ik lijk wel een beetje op mijn opa, Frans Stork" zegt schrijver Jaap Scholten, telg van de Stork-familie, desgevraagd. Maar Scholten koos voor Hongarije en is schrijver geworden. "Rond mijn twintigste leek me dat een geweldig beroep, (..) ik hou inmiddels heel erg van het vakmanschap."
Volgens één van de uitgevers Paul Abels (AFdH), die altijd erg mooi van zijn woorden afkomt, is het "een zeer romantische roman". "Ik heb me er heel erg verdiept in hoe dat leven van die Stork-jongens was" vertelt Scholten over het wonen in Ethiopië in die tijd én de opbouw en het onderhoud van de beroemde suikerfabrieken "maar het is krankzinnige geschiedenis daar in de jaren 50, 60 en 70; en Nederland, én die Twentse jongens hebben daar een heel belangrijke rol gespeeld. Een verhaal dat bijna niemand kent."
Jaap Scholten overhandigt het boek aan de Ethiopische ambassadeur in Nederland
Jaap Scholten overhandigt het boek aan de Ethiopische ambassadeur in Nederland © Bert Kamp

"Een romantische roadtrip"

Suikerbastaard is een roman met veel waargebeurde elementen, verknoopt en verdicht door het brein van de schrijver. Het gaat over verlangen en is de hartstochtelijke liefdesgeschiedenis van Marinus uit Stokkum, een zoektocht naar vaders, naar familiebanden, naar je eigen waarheid en ware overlevingskracht.
In een romantische roadtrip verhaalt het boek in drie delen over het leven van de verteller die uit een aristocratische fabrikantenfamilie komt en ontdekt dat er mogelijk een bastaardkind in Afrika is, over een Tukker die de prikklok in Hengelo verruilt voor een avontuur in Ethiopië en over een extravagante vrouw die de jeugdliefde is van de verteller en haar vader zoekt.
Alles ingegeven door het feit dat er in de jaren zestig, toen Twentse Stork-jongens inderdaad naar Ethiopië uitgezonden werden, er - vanzelfsprekend zou je zeggen - bastaardkinderen op de hoogvlakte van Wonji en Shoa geboren zouden zijn. Dat idee, dat kwam van een onbekende meneer na afloop van een lezing in Deventer, liet schrijver Jaap Scholten niet meer los. Het intrigeerde hem mateloos.
De Spregenberg in Haarle waar de overhandiging plaatsvond, het gebouw komt ook terug in het boel
De Spregenberg in Haarle waar de overhandiging plaatsvond, het gebouw komt ook terug in het boel © Bert Kamp
Fotograaf: Bert Kamp

Zouden er bastaardkinderen bestaan?

"Mijn grootvader was een man zijn die leven lang gekozen heeft voor het grotere belang, voor de familie, het gezin en de gemeenschap in Hengelo. Een man die knetterhard in de fabriek werkte met een ongelooflijke verantwoording voor een grote groep mensen.
Daarom is de hoofdpersoon Balthasar Dupont geworden. En de fabriek de Dupont-fabriek. Bovendien dacht ik aanvankelijk dat ik het verhaal niet goed genoeg zou kunnen onderzoeken, ik wilde vrijheid om er een mooi verhaal van te maken. Nu kon ik mensen laten denken en woorden geven", legt de schrijver uit.
De schrijver met onder anderen zijn moeder en collegaschrijver Tommy Wieringa
De schrijver met onder anderen zijn moeder en collegaschrijver Tommy Wieringa © Bert Kamp
"Door er een roman van te maken heb ik de werkelijkheid dichter genaderd dan wanneer ik er een non-fictie boek van had gemaakt. "
Zie ook de uitgebreide internetdocu Suikerbastaard op onze verhalensite

Heb je een nieuwstip of nieuwe informatie? Tip de redactie via WhatsApp of via de mail.