Handbiker Johan Reekers leeft mee met levensgevaarlijk gewond Italiaans racefenomeen Zanardi

Alex Zanardi heeft zijn hele sportieve leven geflirt met de dood. In de negentiger jaren reed de Italiaan jarenlang mee in het Formule 1-circuit, maar daaraan kwam abrupt een einde toen hij in 2001 op een Duits circuit een horrorcrash meemaakte. Zanardi raakte daarbij beide benen kwijt, waarna hij in 2009 als handbiker zijn comeback maakte.

"Dat was in Italië", zegt Johan Reekers. "Ik had geen idee wie hij was, volgde Formule 1 nooit zo. Maar toen we aan de finish kwamen, had ik snel in de gaten wie hij was. Het stond helemaal vol met cameraploegen. Toen hoorde ik ook voor het eerst van zijn race-achtergrond."

'Hey, old man'
De twee kwamen elkaar daarna nog talloze malen tegen. "We maakten regelmatig even een praatje, maar vaak was dat vanwege de enorme publieke belangstelling vrijwel onmogelijk."

Reekers is met zijn 62 lentes de nestor van het internationale handbikepeloton en geldt als een icoon in de internationale gehandicaptensport. Dit jaar zou de Boekelöer voor de tiende keer deelnemen aan de Paralympics. "Vandaar dat hij steevast naar me riep: 'Hey, old man'. Maar altijd op een amicale en respectvolle wijze. Ik kon het goed met hem vinden. Echt een sympathieke vent."

De eerste wedstrijd eindigde Zanardi nog achterin het peloton, maar in amper twee jaar tijd reed hij een indrukwekkend palmarès bij elkaar. Hij won vier keer paralympisch goud en werd twaalf maal wereldkampioen in diverse disciplines.

"Die man is een grootheid in zijn vaderland, on-voor-stel-baar! Overal waar we kwamen, zag het zwart van de journalisten. En daar profiteren wij in zekere zin van mee. Dat is uiteraard alleen maar goed voor de sport."

Reekers heeft ook minder goede herinneringen aan Zanardi: "Hij heeft ons weleens te grazen genomen. Dat was tijdens een wereldbekerwedstrijd. We werkten als drie handbikers goed samen en hielden in de eindsprint 'de deur dicht', zoals dat heet. Hij kon ons daardoor eigenlijk onmogelijk passeren, maar hij flikte het toch. Vanuit een absoluut onmogelijke hoek. En won. Wij kregen na afloop uiteraard op onze donder van de bondscoach. Niet leuk natuurlijk, maar we spraken er achteraf vol bewondering over."

Zanardi was een handbiker die altijd op de limiet reed. Waarbij hij leunde op zijn Formule 1-achtergrond. "Ik heb hem verscheidene keren zien crashen en zijn ook samen weleens gevallen. Hij nam risico's, maar ook weer niet onverantwoord. Hoe dan ook, hij was bepaald niet bang aangelegd."

Eind vorige week sloeg voor Zanardi het noodlot andermaal toe. Tijdens een wedstrijd in Italië verloor hij in een afdaling de macht over het stuur, sloeg tweemaal over de kop en klapte tegen een vrachtwagen. Sindsdien wordt hij in coma gehouden en vecht hij voor zijn leven.

Heel Italië leeft nu met hem mee. Dat in een weekend dat de competitie in voetbalgek Italië de gezaghebbende krant La Gazetta dello Sport de hele voorpagina vrijmaakt voor het drama van Zanardi, is veelzeggend. "Die man is zó groot in dat land", zegt Reekers. "En het mooie is dat hij ook nog altijd meedeed aan internationale autoraces."

De Boekeloër zegt terug te blikken op een bizarre week. Zijn handbike-maatje Jetze Plat raakte namelijk eerder die week gewond bij een ongeval met een motor. "Dan zie je 'm daar zitten met een brace om zijn nek, maar met Jetze komt het wel weer goed."

Hij vervolgt: "Als ik echter lees hoe Zanardi eraan toe is, maak ik me daarover grote zorgen. Ik had het er nog met Jetze en handbiker Tim de Vries over. Dan dringt het besef weer door dat dit met een ieder van ons kan gebeuren. Dit doet écht wel wat met me."