In het racismedebat steekt ook Staphorst de vinger op: stop met stigmatiserende berichtgeving

Staphorst is al decennia lang het onderwerp van de wijzende vinger. Het stigma is hardnekkig. Als het over hoofddoekjes en boerka's gaat, ontstaat er steevast een hetze op internet over Staphorst, want hier moeten de vrouwen van de kerk immers ook in klederdracht lopen en waarom wordt daar niks van gezegd? #Enstaphorstdan, is de hashtag die dan wordt gebruikt op twitter.

"Klederdracht heeft niks te maken met religie, maar met cultuur, een groot deel van de bevolking is christelijk, maar een groot deel ook niet. Laat het stigma over Staphorst eens los", zegt Griet Dijkstra van het museum, verantwoordelijk voor de communicatie.

"Laatst was hier een cameraploeg en het eerste dat ze vroegen, was: mogen hier ook naaktportretten hangen? Waarom vragen ze dat? Het was totaal niet aan de orde."

Vaccineren is ook zo'n verhaal. Ja, de vaccinatiegraad is lager, maar er zijn hele volksstammen die zich niet laten vaccineren om de meest uiteenlopende redenen. De gemeente Staphorst heeft als prioriteit om de vaccinatiegraad te laten stijgen. Dat lukt langzaam.

Als het in de media over homoseksualiteit gaat, wordt ook steevast Staphorst genoemd als een plek waar het een verschrikking zou zijn. In de islam is het erg, nou in Staphorster kunnen ze er ook wat van. Daar hoor je niemand over. Jippe Hoekstra (vorig jaar overleden) was van 2010 tot en met 2014 fractievoorzitter van de PvdA in Staphorst. Hij was openlijk homoseksueel en woonde al jaren met zijn man in de gemeenschap. Hoekstra zei nooit negatief te zijn bejegend. Integendeel: zijn buurt in Rouveen voelde als een warm bad.

Hoe krijg je vooroordelen de wereld uit? Door je te goed laten informeren. „Wij laten Staphorst zien, zoals het werkelijk is”, zegt voorzitter Jan Talen van Museum Staphorst. „De mensen die het museum bezoeken, verlaten het pand altijd anders dan ze gekomen zijn. Ze kijken nu met een andere blik naar Staphorst en ze zien een unieke gemeente waar rond de 450 vrouwen in de zomer en 700 dames in de winter de klederdracht dragen. Dat moet niet van de kerk, dat is cultuur en het is de enige plek in Nederland waar het niet voor de bühne is, maar echt."

Staphorst is gelovig, maar het is zeker niet de meest religieuze gemeente van ons land. In Staphorst zegt 61 procent van de 18-plussers maandelijks een kerkdienst te bezoeken, terwijl 82,5 procent van de bevolking zegt bij een kerkelijke gemeente te zijn aangesloten.

Dat is veel, maar niet zoveel als op Urk. Op het voormalige eiland gaat 95,8 procent van de 18-plussers maandelijks naar de kerk, terwijl 98,1 procent bij een geloofsgemeenschap is aangesloten. Bunschoten pakt het zilver met 65,6 procent kerkgangers en 85,1 procent van de mensen die bij een kerk hoort. Staphorst is gelovig, maar komt ‘kerkelijk’ pas op de derde plek in Nederland op grote afstand van Urk.

Wijlen Jan de Wolde, oud-gemeentevoorlichter in Staphorst, deed er in 1988 al onderzoek naar. Toen bleek dat 14 procent van de bevolking in Staphorst niet naar de kerk ging. Nu is dat opgelopen tot 38 procent.

Gebeuren er dan af en toe geen dingen die de beeldvorming bevestigen? Soms wel. De dominee van de Grote Kerk tekende de Nashvilleverklaring, maar tegelijkertijd hing bij een andere kerk in Staphorst de regenboogvlag in top. Een jaar of tien geleden eisten ChristenUnie en SGP dat er een voorwoord in de archeologische waardenkaart geplakt zou worden waarin staat dat velen in Staphorst geloven in een jonge aarde, in plaats van de gangbare lezing dat de aarde 5 miljard jaar oud is. Groot nieuws uiteraard, want Staphorst.

Een ding moet je al die criticasters wel nageven: op zondag Museum Staphorst bezoeken, kan niet. Gesloten. „Je kan zeggen: wat belachelijk, maar je kan ook zeggen: wat bijzonder dat de mensen hier nog hechten aan de zondagsrust, misschien zouden we dat elders ook weer eens moeten proberen.”