Na 46 jaar gaat 'badmeester Henk' uit Wijhe met pensioen: "Ik zal hem echt missen"

Zeven uur in de morgen, een paar dames zijn hun dagelijkse baantjes aan het trekken. "Ik ga altijd zwemmen met een vriendin en dan zijn we altijd blij als hij er weer is. Of ik een beetje verliefd op hem ben geworden? Misschien wel, ja", lacht een bezoeker.

"Het is een flinke tijd inderdaad", verzucht Van Lohuizen. "Het voordeel is dat je iedereen kent die hier komt. Ik heb aan drie generaties zwemles gegeven."

Een 'strenge maar rechtvaardige badmeester' noemt hij zichzelf. "Maar het zwemles geven aan A, B en C vind ik het allerleukst om te doen. Het is een leeftijdscategorie waarbij heel veel kan en die alles leuk vindt om te doen. En de uitreiking van de diploma's met de burgemeester of de wethouders is altijd een feest."

In 46 jaar is er bovendien een hoop veranderd in zijn werk, vindt hij. "We gebruiken bijvoorbeeld niet meer de beruchte haak. Maar ook het fluitje is verdwenen en de hoge stoel. We moeten nu patrouilleren langs het bad."

Maar het contact met de mensen zal het grootste gemis zijn. "Zelfs als ik in de winter door de Dorpsstraat fiets, word ik aangesproken als badmeester Henk", vertelt hij glunderend. "Maar dat zal naar verloop van tijd wel verdwijnen. Dat is jammer."

Van Lohuizen werkt nog tot eind oktober. "Ik maak het seizoen af, maak het zwembad winterklaar en dan houdt het op."