Jessica Braakman is 38 jaar en woont in Den Ham. In maart 2010 had ze met haar moeder boodschappen gedaan in Ommen. Onderweg maakten ze nog grapjes over de route die ze zouden nemen. Als ze een andere keus hadden gemaakt, was het ongeluk op de Hammerweg niet gebeurd. Een tegenligger reed veel te hard en op de verkeerde kant van de weg en veroorzaakte een frontale botsing. Jessica en haar moeder overleefden het, maar Jessica was er zeer ernstig aan toe. Artsen dachten zelfs dat ze het niet zou halen. Ze had veel botbreuken en inwendig letsel. Een paar weken bracht ze liggend op haar rug, starend naar het plafond, door in het ziekenhuis. Daarna mocht ze revalideren bij Vogellanden in Zwolle. Daar leerde ze al snel om te zitten en zelfs weer te lopen.

Ten tijde van het ongeluk was Jessica net klaar met school en nog geen jaar aan het werk als leerkracht. "Dat werk kun je op je buik schrijven", werd haar gezegd. Die boodschap kwam keihard aan, maar Jessica liet het er niet bij zitten. En ze is verder dan ze misschien ooit had gedacht. Tussen alle ziekenhuisbezoeken, operaties en het revalideren door, heeft ze flink gestudeerd en inmiddels is ze promovendus aan de Universiteit van Amsterdam, waar ze ook les geeft. De hoogleraar die Jessica begeleidt, heeft veel respect voor haar. Ze houdt er rekening mee dat Jessica er soms niet kan zijn vanwege ziekenhuisbezoeken. Jessica zelf vindt het maar vervelend als ze vrij moet vragen voor bijvoorbeeld een operatie.